|
|
|||||
|
|
Interlinia
Interlinia to światło oddzielające wiersze tekstu, czyli odległość pomiędzy linią bazową kolejnych wierszy, tzw. leading. Zazwyczaj wielkość interlinii podaje się używając miar typograficznych, czyli punktów. Najpopularniejszym systemem opisu wielkości interlinii jest stopień pisma składu podstawowego łamany przez stopień wiersza - czyli stopień pisma powiększony o żądaną wielkość interlinii wyrażoną w punktach. Różnica pomiędzy stopniem wiersza a stopniem pisma wyznacza wielkość interlinii, np. 10/14 p oznacza skład 10-punktowym stopniem pisma na 4-punktowej interlinii (stopień wiersza 14 p). Zgodnie z zasadami dobrej czytelności tekstu powinno się używać 2 lub 3-punktowej interlinii. Za absolutnie wymagane minimum uważa się interlinię 1-punktową. W tekście ciągłym, przeznaczonym do długiego czytania, niedopuszczalny jest skład bez interlinii.
Szerokość składu Szerokość składu podaje się w milimetrach, choć do niedawna stosowano system miar typograficznych. Z tym terminem wiąże się pojęcie kolumny – czyli powierzchni zadruku strony. Proporcje boków kolumny decydują o szerokości marginesów. Kolumna może być podzielona na łamy, tworząc kolumny jedno- lub wielołamowe. Światło oddzielające łamy od siebie nazywamy światłem międzyłamowym. Często spotykanym błędem jest mylenie kolumny z łamem. W języku angielskim, stosowanym w programach DTP, słowo column oznacza łam, co w prostym tłumaczeniu na język polski powoduje pomyłki. Istnieje ścisła zależność pomiędzy krojem, stopniem pisma, interlinią i szerokością składu. Dlatego też od właściwego doboru tych elementów zależy stopień czytelności tekstu. Według Patersona i Tinkera optymalną wielkością pisma jest czcionka o wysokości 9-11 punktów na 2-punktowej interlinii i szerokości wiersza 18-30 pica (76-126 mm).
|
Kroje pism: |
||||
